Skip to main content

Тосты, поздравления и пожелания на свадьбу, юбилей и день рождения, другие праздники на армянском языке

Ниже представлен сборник свадебных армянских тостов и поздравлений на армянском языке. Можете выбрать для себя что-то из них или заказать персональное пожелание у нас, как и выбрать любую услугу для  организации армянской свадьбы и другого праздника.

- на свадьбу
- на юбилей и день рождения
- на другие праздники

 

*  *  *

Նորակազմ ընտանիքին հյուր են գալիս երջանկությունը, առողջությունը, հարստությունը և սերը:
Սկեսրայրն ասում է,- թող ներս գա առողջությունը, այն ինձ շատ է հարկավոր:
Սկեսուրն ասում է,- թող ներս գա հարստությունը, մենք նրա կարիքը շատ ենք զգում:
Տղան ասում է,- թող ներս գա երջանկությունը, երկար ժամանակ է ինչ փնտրում եմ:
Հերթը հասնում է հարսին, նա էլ ասում է թող ներս գա սերը:
Որպես իրենց ընտանիքի նոր անդամ որոշում են կատարել հարսի ցանկությունը:
-Թող ներս մտնի սերը:
Սիրո հետևից ներս են մտնում և՛երջանկությունը, և՛հարստությունը, և՛ առողջությունը:Երբ հարցնում են, թե ինչու ներս մտան մնացածը, չԷ, որ մենք ընտրեցինք միայն սիրուն, նրանք պատասխանում են՝ որտեղ սեր կա մենք այնտեղ ենք:)

*  *  *

Ուրեմն, լցեք բաժակները:
Ծերունին մահամերձ պառկած է մահվան մահճում…
Դուռը ծեծում են.
–Օվ է՞... ,–հարցնում է ծերունին...
–Երյանկությունը,– լսվում է պատասխան...
–Ես կյանքում երջանիկ եղել եմ ,շնորհակալ եմ...
Ժամանակ անց,նորից ծեծում են
–Օվ է՞... ,–հարցնում է ծերունին...
–Հարտությունը,–պատասխանը...
–Ես հարստություն չեմ փափագում,շնորհակալ եմ...
Ժամանակ անց,նորից ծեծում են
–Օվ է՞... ,–հարցնում է ծերունին...
–Երիտասարդությունը,– լսվում է ի պատասխան...
–Ես իմ Երիտասարդությունը ապրել եմ, շնորհակալ եմ...
Ժամանակ անց,նորից ծեծում են
–Օվ է՞... ,–նորից հարցնում է ծերունին...
–Ընկերներդ են ,բաց...–լսվում է պատասխան...
Ծերունին լարելով վերջին ուժերը բացում է դուռը, ընկերները ներս են գալիս...
Բայց ընկերների հետ ներս են գալիս երիտասարդւթյունը,երջնկությունը և հարստությունը...

Ուրեմն խմենք լավ ընկերների կենացը, որոնք մեզ համար ոչ միայն ընկեր են, այլ նաև երջանկություն, հարստություն ու երիտասարդություն...

*  *  *

Քայլումեր Աստված ամպերի միջով, խորհելով իր արարածի մասին, հաշվելով ադամանդյա քարերից պատրաստված համրիչը:
Հանկարծ համրիչի թելը կտրվեց ու ադամանդները թափվեցին երկրի վրա...
Աստված իր հրեշտակներին ուղարկեց դրանց հետևից, բայց հրեշտակները գտան ոչ բոլոր ադամանդնեը, ու դրանցից մի քանիսը մնացին երկրի վրա:
Ուրեմն խմենք այն ադամանդների կենացը, որ հիմա իրենց ներկայությամբ զարդարում են մեր սեղանը…

*  *  *

Խելացի կինը կյանքում իր խելքով չի հասնի նրան, ինչին կարող է հասնել գեղեցկուհին միայն իր գեղեցկությամբ.
Ուրեմն խմենք գեղեցիկ կանանց կենացը, որոնք կյանքում ամեն ինչին հասնում են իրենց խելքով…

*  *  *

Կնոջ սրտին հասնելը նույնքան դժվար է, որքան Հիմալայների գագաթին հասնելը…
Ուրեմ խմենք մեր՝ ալպինիստների կենացը, որ հասնում են կանացի սրտերին նույնքան հեշտությամբ, որքան և հիմալայների գագաթին:

 *  *  *

Հնում մարդիք շատ տգեղ էին, որովհետև "գեղեկցությունը" պահված էր սարերում, ու հսկվում էր հսկա թռչունների՝ Grifon-ների կողմից:
հանկարծ սկսվում է հրդեհ ու սարերի անտառները սկսւմ են վառվել, grifon-ները վերցնում են "գեղեցկությունը" իրենց ճանկերով ու թռչում օդ, բայց ուր ուզում են իջնեն մարդիկ նրանց սպասում են որ խլեն այն:
Grifon-ները հոգնում են ու բաց թողնում "գեղեցկությունը", այ ընկնում է՝ կոտրվում, ու բաժանվելով մասնիկների տարածվում ամբողջ երկրագնդով՝ մտնում ամեն տուն, ամեն օջախ:
Խմենք գեղեցկության, ու նրա ներկայիս կրողների կենացը:
այստեղ բաժակը բարցրացվում է և վերջում , արդեն երբ մնացածը խմելու պրոցեսի մեջ են, ավելացում
Աղջիկներ ձեր կենացը:

*  *  *

Երբ Աստված ստեղծեց մարդուն և կենդանիներին, նրանցից յուրաքանչյուրին կյանքի տևողության որոշակի չափ շնորհեց՝ մեկին մեկ օր, մեկին մեկ տարի, մեկն տաս տարին, մեկին հիսուն տարի և այլն… Անցավ որոշակի ժամանակ, և մարդը, տեսնելով, որ ագռավը իրենից երկար է ապրում, բողոքով գնաց Աստծու մոտ.
-Չէ՞ որ ես եմ քո ստեղծած բոլոր արարածների մեջ բարձրագույնը, ինչու՞ պիտի ագռավը ինձնից երկար ապրի:
Եվ Աստված պատասխանեց.
-Գնա՛, և թող քո կյանքը երկարի այնքան տարի, որքան ընկեր ունես դու:
Մարդը լսեց և գլխիկոր հեռացավ:

Եկեք խմեք, որ երբեք գլխիկոր չմնանք ու միշտ շրջապատված լինենք իսկական ընկերներով:

*  *  *

Էս կավբոյը իր համար անապատով գնում ա, կավբոյուհին ատրճանակը ձեռքին դեմն ա դուրս գալիս, ատրճանակը պահում ա կավբոյի վրա ու կարգադրում, որ հանվի, կավբոյը հանվում է, մնում է միայն վարտիքով և գլխարկով, կավբոյուհւն հրամայում է, որ վարտիքն էլ հանի, կավբոյը գլխարկով ծածկում է իր ամոթույքը և հանում վարտիքը, գլխարկը պահելով ձեռքերով, կավբոյուհին ատրճանակի սպառնալիքով ստիպում է, որ ձեռքերը մի կողմ տանի, կավբոյը ձեռքերը հեռացնում ա գլխարկից, բայց գլխարկը չի ընկնում, ուրեմն խմենք այն ուժի կենացը որը պահեց կավբոյի գլխարկը և չթողեց, որ նա ամոթով մնա կավբոյուհու առաջ:

*  *  *

Մի տղամարդ հայտնվում է կանանց կղզում։ Կանայք հերթով օգտագործում են նրան, և երբ նա ուժասպառ է լինում, որոշում են սպանել։
– Ասա՛, տղամա՛րդ, վերջին ցանկությունդ։
– Թող ինձ սպանի ձեզանից ամենատգեղը։
Եվ տղամարդը կենդանի է մնում։
Խմենք, ուրեմն, գեղեցիկ կանանց կենացը, որոնք երկարացնում են մեր կյանքը։

*  *  *

ՄԻ իմաստուն ասել է.
Եթե ուզում ես երջանիկ լինել մեկ օր, խմի՛ր,
Եթե ուզում ես երջանիկ լինել մեկ շաբաթ, հիվանդացի՛ր,
Եթեթ ուզում ես երջանիկ լինել մեկ ամիս, ամուսնացի՛ր,
Եթեթ ուզում ես երջանիկ լինել մեկ տարի, սիրուհի պահի՛ր,
Եթեթ ուզում ես երջանիկ լինել ամբողջ կյանքում, առողջ եղի՛ր:
Ուրեմն եկե՛ք խմենք բոլոր ներկաների երջանկության և առողջության կենացը:

*  *  *

Արեւելքում ժամանակին իմաստունները միմյանց հարցեր էին տալիս, այդ միջոցով որոշելով իրենց միջից ամենաիմաստունին:

Օրերից մի օր նրանցից մեկը թիթեռ է բռնում եւ բռունցքի մեջ պահած մոտենում է ամենաիմաստունը համարվողին ու հարցնում.

_ Ասում են թե դու ամենաիմաստունն ես մեր մեջ, դե ասա, ձեռքիս միջի թիթեռը սաղ ա՞, թե՞ սատկած:

Իմաստունը մտածում է՝ ասեմ սաղ է, բռունցքը կսեղմի, կսատկացնի, նոր կբացի, սխալ դուրս կգամ:

Ասեմ սատկած է՝ բռունցքն առանց սեղմելու կբացի, թիթեռը կթռնի, նորից սխալ դուրս կգամ: Եվ ասում է.

_ Ամեն բան քո ձեռքում է:

Բարձրացնենք բաժակներն առ այն, որ մեր բարի ցանկությունների բանալիները միշտ լինեն մեր ձեռքում:

*  *  *

Արևելյան մի իշխանի հպատակը մահվան էր դատապարտված: Մահապատժից, որին ներկա էր նաև իշխանը, անմիջապես առաջ դատապարտյալին հարցրեցին իր վերջին ցանկության մասին:
Միակ բանը, որ ցանկացավ, մի գավաթ ջուր էր, որը նրան տրվեց, սակայն նա այնքան էր վրդովված, որ դողացող ձեռքերով հազիվ կարողացավ գավաթը բռնել:
Իշխանը նրան ասաց. « Հանգստացի՛ր, քո կյանքը ապահով է մինչև ջրի վերջին կաթիլը խմելդ»: Նա իշխանին անմիջապես իր խոսքից բռնացնելով, ջուրը ամբողջությամբ թափեց գետին, այնպես որ ոչ ոք չէր կարող այն նորից գավաթի մեջ լցնել:Նրա կյանքը փրկված էր :)
Մի հին հուշարձան կա, որը կոչվում է «Հնարավորություն»: Այն պատկերված է ոտնաթաթերի վրա կանգնած մարդու տեսքով, ինչը խորհրդանշում է հնարավորության պահի կարճատևությունը: Նրա ոտքերի վրա թևեր կան, որոնք ցույց են տալիս, որ հնարավորությունն օգտագործելով՝ մարդը կարող է թռչել: Նա երկար մազեր ունի, որոնք ցույց են տալիս, թե որքան շատ բարիք կարող է ձեռք բերել մարդը հնարավորության միջոցով: Սակայն արձանի ծոծրակը ճաղատ է, որը խորհրդանշում է բոլոր այն կորուստները, որոնք կարող է ունենալ մարդը հնարավորությունը ձեռքից բաց թողնելու դեպքում :)
Եկեք խմենք բոլոր այն մարդկանց կենացը, որոնք կարողանում են իրենց ընձեռնված հնարավորությունները օգտագործել ճիշտ տեղում և որ ամենակարևորն է, ճիշտ ժամանակին :)

*  *  *

Նորակազմ ընտանիքին հյուր են գալիս երջանկությունը, առողջությունը, հարստությունը և սերը:
Սկեսրայրն ասում է,- թող ներս գա առողջությունը, այն ինձ շատ է հարկավոր:
Սկեսուրն ասում է,- թող ներս գա հարստությունը, մենք նրա կարիքը շատ ենք զգում:
Տղան ասում է,- թող ներս գա երջանկությունը, երկար ժամանակ է ինչ փնտրում եմ:
Հերթը հասնում է հարսին, նա էլ ասում է թող ներս գա սերը:
Որպես իրենց ընտանիքի նոր անդամ որոշում են կատարել հարսի ցանկությունը:
-Թող ներս մտնի սերը:
Սիրո հետևից ներս են մտնում և՛երջանկությունը, և՛հարստությունը, և՛ առողջությունը:Երբ հարցնում են, թե ինչու ներս մտան մնացածը, չԷ, որ մենք ընտրեցինք միայն սիրուն, նրանք պատասխանում են՝ որտեղ սեր կա մենք այնտեղ ենք:)

*  *  *

«Իսկական տղամարդը նա է, ով հստակ գիտի կնոջ ծննդյան օրը, բայց երբեք չի իմանում նրա ճշգրիտ տարիքը,
Իսկ տղամարդը, ով երբեք չի հիշում կնոջ ծննդյան օրը, բայց ճշգրիտ գիտի նրա տարիքը, այդ կնոջ իսկական ամուսինն է:
Արժի խմել ուրեմն իսկական տղամարդկանց կենացը:

*  *  *

Կենաց սիրո տարբեր տեսակների մասին`
«Կա սեր ուսանողական, երբ պարզ է ում հետ, պարզ է` ինչով, բայց պարզ չէ, որտեղ: Կա միայնակ սեր, երբ գիտես` որտեղ, պարզ է` ինչով, բայց պարզ չէ` ում հետ:
Կա դժբախտ սեր` երբ պարզ է որտեղ, պարզ է ում հետ, բայց պարզ չէ` ինչով:
Կա սեր փիլիսոփայական` երբ գիտես` որտեղ, գիտես` ում հետ, գիտես ինչով, բայց դե ինչի՞դ է պետք…
Ուրեմն խմենք այն սիրո կենացը, որին ամեն մեկս արժանի ենք:

*  *  *

Գիշեր էր, լուսին ու լռություն: Աղջիկ ու տղա: Տղան ասաց` «այո»: Աղջիկը` «Ոչ: Անցան տարիներ, նորից գիշեր էր, լուսին ու լռություն: Նա և նե: Աղջիկը ասաց` «այո»… բայց էլ այն տարիները չէին…
Ուրեմն արժի խմել նրա կենացը, որ ամեն ինչ կյանքում լինի իր ժամանակին:

Այսօր որոշեցի ներկայացնել մի թեմա, որը յուրաքանչյուրիս պետք է գալիս, մանավանդ տղաներին:

1.Եթե տղամարդը շատ հաստատակամ է, ապա միշտ կհասնի նրան ինչը ցանկանում է կինը։
Ուրեմն խմենք, որ կնոջ ցանկությունները գոնե համընկնեն տղամարդու հնարավորությունների հետ։

2. «Սերը միշտ գերազանցում է նրա հանդեպ ունեցած հավատին։ Առօրյա խոսքերը «եթե դու իմանաիր, թե ինչքան եմ քեզ սիրում» ներառում են իրենց մեջ խոր և անսահման իրականություն» ասել է Վիկտոր Հյուգոն։
Որեմն խմենք, որ չմոռանանք ասել մեր սիրելիներին այդ խոսքերը, առավել ևս, որ նրանք երբեք չեն հոգնում նման մտքերից։

3. Մի հին հուշարձան կա, որը կոչվում է «Հնարավորություն»: Այն պատկերված է ոտնաթաթերի վրա կանգնած մարդու տեսքով, ինչը խորհրդանշում է հնարավորության պահի կարճատեվությունը: Նրա ոտքերի վրա թևեր կան, որոնք ցույց են տալիս, որ հնարավորությունն օգտագործելով՝ մարդը կարող է թռչել: Նա երկար մազեր ունի, որոնք ցույց են տալիս, թե որքան շատ բարիք կարող է ձեռք բերել մարդը հնարավորության միջոցով: Սակայն արձանի ծոծրակը ճաղատ է, որը խորհրդանշում է բոլոր այն կորուստները, որոնք կարող է ունենալ մարդը հնարավորությունը ձեռքից բաց թողնելու դեպքում:

Հնարավորությունները հայտնվում և անհետանում են:

Եկե'ք խմենք այն բանի համար, որ կյանքում երբեք բաց չթողնենք մեզ ընձեռված հնարավորությունները:

4. Ասում են` ցանկացած կին մատանի է տղամարդու ձեռքին, բայց հաղթանակած են համարվում այն կանայք, ովքեր տղամարդու ձեռքի մատանու միակ փայլող քարն են: Ուրեմն, եկե'ք խմենք բացառիկ կանանց կենացը, ովքեր միշտ փայլում են:

5. Աքսիոմ 1. Կանայք թերություններ չունեն:
Աքսիոմ 2. Եթե, այնուամենայնիվ, թերություններ կան, ապա դրանք քաղցր են:
Աքսիոմ 3. Դրա համար արժե խմել:

Հետևանք 1. Ով չի ուզում խմել դրա համար, ապա լուրջ թերություններ ունի:
Հետևանք 2. Լուրջ թերություններ ունի այն տղամարդը, ով զուրկ է կանացի ուշադրությունից:
Հետևանք 3. Ինչպես էլ վերաբերվելու լինենք կանանց, ամեն դեպքում` արժե' խմել:

6. Այս մի թասն էլ՝ նրա՛նց կենաց, ովքեր կյանքում
Թեկուզ ծանըր կարիքի մեջ ու զրկանքում
Ընդունում են
Ու տանում են
Ամե՜ն հարված,
Բայց մնում են
Էլի կյանքին սիրահարված:
Պ. Սևակ

7. Անգլիացի գրող Ջոն Ռեսքինն ասել է. <>:
Ուրեմն, եկե'ք խմենք կանանց և տղամարդկանց հանդեպ նրանց ունեցած սիրո կենացը:

8. Ծերունին մահամերձ պառկած է մահվան մահճում…
Դուռը ծեծում են.
–Ո՞վ է... ,–հարցնում է ծերունին...
–Երջանկությունը,– լսվում է պատասխան...
–Ես կյանքում երջանիկ եղել եմ ,շնորհակալ եմ...
Ժամանակ անց,նորից ծեծում են
–Ո՞վ է... ,–հարցնում է ծերունին...
–Հարստությունը,–պատասխանը. ..
–Ես հարստություն չեմ փափագում,շնորհակալ եմ...
Ժամանակ անց,նորից ծեծում են
–Ո՞վ է.. ,–հարցնում է ծերունին...
–Երիտասարդությունը,– լսվում է ի պատասխան...
–Ես իմ Երիտասարդությունը ապրել եմ, շնորհակալ եմ...
Ժամանակ անց,նորից ծեծում են
–Ո՞վ է... ,–նորից հարցնում է ծերունին...
–Ընկերներդ են ,բաց...–լսվում է պատասխան...
Ծերունին լարելով վերջին ուժերը բացում է դուռը, ընկերները ներս են գալիս...
Բայց ընկերների հետ ներս են գալիս երիտասարդւթյունը,երջնկությունը և հարստությունը...
Ուրեմն խմենք լավ ընկերների կենացը, որոնք մեզ համար ոչ միայն ընկեր են, այլ նաև երջանկություն, հարստություն ու երիտասարդություն...

9. Տղամարդը հարցրեց Աստծուն.
–Ինչու՞ ես կանանց ստեղծել այդքան գեղեցիկ ու այդքան անխելք:
–Գեղեցիկ, որ սիրեք նրանց, անխելք, որ նրանք սիրեն ձեզ,-պատասխանեց աստված…
Խմենք մեր կանանց անսպառ գեղեցկության կենացը

10. ճանապարհով գնում էին 3 հոգի։ Մթնեց, և նրանք հարկադրված եղան գիշերելու տեղ խնդրել։ Թակեցին գյուղի առաջին տան դուռն ու տանտիրոջը խնդրեցին գիշերելու տեղ տալ։ Տանտերը հարցրեց.
- Ո՞վ եք դուք, ինչպե՞ս են ձեր անունները։
- Առողջություն,– պատասխանեց առաջինը։
- Հարստություն,– պատասխանեց երկրորդը։
-Սեր է իմ անունը, ավելացրեց երրորդը։
-Մեր տանը մի տեղ կա գիշերելու,– ասաց տանտերը,– գնամ տնեցիների հետ խորհրդակցեմ։ Երբ եկավ տանտերն ու պատմեց եղելությունը, տանը մի մեծ վեճ բռնկվեց։ Անկողնում հիվանդ պառկած տատիկը ուզում էր առողջությանը հյուրընկալել, աղջիկը պնդում էր, որ կարևորը սերն է, իսկ տանտիրուհին համառորեն չէր լսում ոչինչ և Հարստությունն էր ուզում։ Եվ քանի նրանք վիճում էին, օտարականները թողին ու գնացին։
Ուրեմն ես ցանկանում եմ, որ Ձեր տանը միշտ տեղ լինի և՛ սիրո, և՛ առողջության, և՛ հարստության համար։

Եվ ինչպես միշտ`վերջում եկեք խմենք, ազնիվ, խելացի, գեղեցիկ մարդկանց կենացը, մանավանդ , որ մեր նմանները շատ քիչ են:

*  *  *

Կե­նաց­ներ

Ա­ռա­ջին կե­նա­ցը կը բարձ­րա­ցո­ւէր դա­մա­տա­յի կե­նա­ցը։ Իւ­րա­քան­չիւր դա­մա­տա ու­նէր սե­ղան վա­րե­լու իր ո­ճը. ան կ­’ո­րո­շէր կե­նաց­նե­րուն յա­ջոր­դա­կա­նու­թիւ­նը եւ կը ճշդէր ու­տե­լիք­նե­րուն մա­տուց­ման կար­գը։
Երկ­րորդ կե­նա­ցը հա­ւա­քոյ­թի ա­ռի­թին կե­նացն էր, որ կը ներ­կա­յաց­նէր դա­մա­տան գե­ղե­ցիկ ար­տա­յայ­տու­թիւն­նե­րով եւ դի­պուկ բնո­րո­շում­նե­րով, ա­պա՝ խօս­քը կու տար ու­րիշ­նե­րուն։
­Կե­րու­խու­մի ըն­թաց­քին յա­ջոր­դա­բար կը խմո­ւէր բո­լոր ներ­կա­նե­րուն կե­նա­ցը՝ ա­ւա­գու­թեան կար­գով։
Ե­թէ մէ­կուն կե­նա­ցը մոռ­ցո­ւէր, խնդրոյ ա­ռար­կայ ան­ձը խիստ կը նե­ղո­ւէր եւ քէն կը պա­հէր։
Ա­նոր որ կե­նա­ցը ա­ռա­ջար­կո­ւէր՝ ան ոտ­քի կ­’ել­լէր եւ շնոր­հա­կա­լու­թիւն կը յայտ­նէր իր հաս­ցէին ը­սո­ւած գո­վեստ­նե­րուն հա­մար։ Անձ­նա­կան կե­նաց­նե­րը ա­ւար­տե­լէ ետք, ներ­կա­նե­րը կը խմէին ըն­դու­նո­ւած, պար­տա­դիր կե­նաց մը՝ «­Պար­զե­րես ըլ­լանք, ի­րար­մէ չկշտա­նանք, մեր պա­տո­ւին, մեր օ­ճա­խին, մեր հո­ղին տէր կանգ­նինք, Աս­տո­ւած մեր ա­գա­հու­թե­նէն կտրէ մեր սէ­րու­թեան վրայ դնէ, հացն ու գի­նին մեր սե­ղա­նէն ան­պա­կաս ըլ­լան, մեր վատ օ­րը աս ըլ­լայ»։
­Վեր­ջին տա­րի­նե­րուն, Ար­ցա­խեան պա­տե­րազ­մէն ետք, բո­լոր սե­ղա­նա­կից­նե­րը յո­տն­կայս կը խմեն հայ­րե­նի­քին հա­մար զո­հո­ւած­նե­րու յի­շա­տա­կի կե­նա­ցը, կը մաղ­թեն, որ ա­նոնք վեր­ջին զո­հե­րը ըլ­լան հայ­րե­նի­քի զո­հա­սե­ղա­նին, բո­լոր ծնող­նե­րը «ցա­մաք աչ­քով» հե­ռա­նան այս աշ­խար­հէն եւ ոչ մէկ մա­նուկ որբ մնայ։
­Կե­նաց­նե­րուն մէջ յա­ճախ կը յի­շո­ւի նաեւ օ­ճա­խը։
Օ­ճախ բա­ռը կը գոր­ծա­ծո­ւի տուն, ըն­տա­նիք, եր­բեմն նաեւ հայ­րե­նիք ի­մաս­տով, ա­նի­կա յա­ճախ կը բնո­րո­շո­ւի սուրբ մակ­դի­րով։
Ե­թէ սուրբ օ­ճա­խը հա­յուն տու­նը կամ հայ­րե­նիքն է, ա­պա հոն­կէ բարձ­րա­ցող ծու­խը տան յա­ւեր­ժա­կա­նու­թեան, շա­րու­նա­կե­լիու­թեան խորհր­դա­նիշն է։
Ան­կա­րե­լի է պատ­կե­րաց­նել ո­րե­ւէ ըն­տա­նե­կան հա­ւա­քոյթ, ուր բա­ժակ չբարձ­րա­ցո­ւի մայ­րե­րուն հա­մար։
­Մայրն ու հայ­րե­նի­քը կը հա­մա­րո­ւին հա­ւա­սար սրբու­թիւն­ներ՝ ար­ժա­նի խո­նարհ­ման եւ ծնրադր­ման։
­Խա­ղա­ղու­թեան կե­նա­ցը եւս ան­պա­կաս է հայ­կա­կան սե­ղան­նե­րէն. հո­գիի խա­ղա­ղու­թիւն, ըն­տա­նի­քի խա­ղա­ղու­թիւն, հայ­րե­նի­քի խա­ղա­ղու­թիւն… Իսկ երբ խօս­քը խա­ղա­ղու­թեան եւ հայ­րե­նի­քին կը վե­րա­բե­րի, կա­րե­լի՞ է չյի­շել հայ զինուո­րը, սահ­մա­նա­պահ անձ­նուէր զինուո­րը։
­Վեր­ջին կե­նա­ցը՝ հիւ­րըն­կալ օ­ճա­խի կե­նա­ցը կ­’ըլ­լայ։ ­Կը յի­շո­ւին գեր­դաս­տա­նի բո­լոր յար­գար­ժան մար­դի­կը եւ շնոր­հա­կա­լու­թիւն կը յայտ­նո­ւի տան­տի­րու­հիին։
­Հայ­կա­կան կե­նաց­նե­րու ըն­թաց­քին հնչող բո­լոր բա­րե­մաղ­թանք­նե­րը, խրատ­նե­րը կը վկա­յեն հայ մար­դուն հո­գե­կան գե­ղեց­կու­թեան, ա­ռա­քի­նու­թեան, ըն­տա­նի­քի նո­ւի­րո­ւա­ծու­թեան եւ հիւ­րա­մե­ծա­րու­թեան մա­սին։
­Ցա­ւա­լի է, որ այ­սօր ան­հե­տաց­ման եզ­րին կը գտնո­ւին ժո­ղովր­դա­կան մտա­ծո­ղու­թիւնն ու աշ­խար­հա­յեա­ցը ար­տա­ցո­լող այս պարզ, բայց գե­ղե­ցիկ ու խո­րի­մաստ նմոյշ­նե­րը, ո­րոնք հայ բա­նա­հիւ­սու­թեան անկրկ­նե­լի գո­հար­ներն են։

*  *  *

Լաւ կե­նաց ը­սե­լու 5 ոս­կի կա­նոն­նե­րը

­Կե­րու­խու­մի հայ­կա­կան սո­վո­րու­թիւն­նե­րէն կե­նա­ցը ե­լոյ­թի տե­սակ է, որ կը զո­ւար­ճաց­նէ եւ հա­ճոյք կը պատ­ճա­ռէ սե­ղա­նա­կից­նե­րուն։
­Տօ­նա­կան օ­րե­րու նա­խօ­րեա­կին ծա­նօ­թա­նանք կե­նաց ը­սե­լու 5 ոս­կի կա­նոն­նե­րուն.-
Երբ կե­նաց կ­’ը­սենք, մեր խօս­քը պէտք է ամ­փո­փէ ներ­կա­նե­րուն միտ­քե­րը, ցան­կու­թիւն­նե­րը, մաղ­թանք­ներն ու ակն­կա­լու­թիւն­նե­րը։ Ա­նի­կա միայն մեր տե­սա­կէ­տը չէ, պէտք է որ բո­լոր ներ­կա­նե­րուն սրտէն բխած ըլ­լայ։
­Կե­նաց ը­սո­ղը պէտք է կա­րե­նայ այն­պէս շա­րադ­րել միտ­քե­րը, որ յու­զէ լսող­նե­րը, որ­պէս­զի ա­նոնք ի­րենց զգա­ցում­նե­րը, ցան­կու­թիւն­ներն ու նպա­տակ­նե­րը տես­նեն ա­ւե­լի գե­ղե­ցիկ եւ ամ­բող­ջա­կան ձե­ւա­կեր­պու­մով։

* * *

­Կե­նաց ը­սե­լու ա­տեն պէտք է ու­շա­դիր ըլ­լանք, որ բո­լո­րին բա­ժակ­նե­րը լե­ցուն ըլ­լան եւ բո­լո­րին ու­շադ­րու­թիւ­նը կեդ­րո­նա­ցած ըլ­լայ մեր՝ կե­նաց ը­սո­ղին վրայ։

* * *

­Կե­նա­ցը նաեւ կրնանք ձե­ւա­կեր­պել պատ­մու­թեան կամ ա­ռա­կի ձե­ւով, միօ­րի­նա­կու­թե­նէ խու­սա­փե­լու հա­մար։

* * *

­Կե­նաց ը­սե­լու ա­տեն պէտք է բա­ռա­պա­շա­րի ընտ­րու­թիւն կա­տա­րենք, եր­բեմն նե­րա­ռե­լով խօ­սակ­ցա­կան բա­ռա­պա­շար, ա­ւե­լի մտեր­միկ մթնո­լորտ ստեղ­ծե­լու հա­մար։ Ս­րամ­տու­թիւ­նը, գե­ղե­ցիկ մէջ­բե­րում­ներն ու հա­մե­մա­տու­թիւն­նե­րը կը հա­մե­մեն մեր խօս­քը։

* * *

­Կե­նա­ցը պէտք է ներ­կա­յաց­նենք եւ ոչ թէ ը­սենք։ ­Զայն ներ­կա­յաց­նենք զգաց­մուն­քա­յին, տրա­մա­բա­նա­կան շեշ­տով, հան­գիստ հնչա­կա­նու­թեամբ եւ բարձր ձայ­նով։
Ա­մե­նա­կա­րե­ւո­րը, կե­նա­ցը պէտք է ներ­կա­յաց­նենք ինք­նավս­տահ, մեր ը­սա­ծին հա­ւա­տա­լով, որ­պէս­զի լսող­նե­րը նոյն­պէս հա­ւա­տան։

Ա­մա­նո­րը հրաշք­նե­րու պահն է, մեր կե­նաց­նե­րով հրաշք­ներ մաղ­թենք մեր մտե­րիմ­նե­րուն, հա­րա­զատ­նե­րուն, սի­րե­լի­նե­րուն, թող ա­նոնք ալ հա­ւա­տան հրաշք­նե­րուն եւ մեր հրա­շա­լի կե­նաց­նե­րուն։

*  *  *

Խորտակվում է նավը: Ուղևորներից մեկը կառչում է մի գերանի ու լողում օվկիանոսով: Հանկարծ ջրի տակից մեկ այլ նավաբեկյալ է հայտնվում ու կառչում է գերանի մյուս ծայրից: Առաջին նավաբեկյալի աչքին արցունքներ են հայտնվում:
— Ինչո՞ւ ես լաց լինում,- հարցնում է երկրորդ նավաբեկյալը:
— Բա ի՞նչ անեմ,- ասում է առաջինը,- այսպիսի հյուր է եկել, իսկ ես հյուրասիրելու ոչինչ չունեմ:

Խմենք մեր կանանց կենացը, որ նման պայմաններում էլ միշտ կարողանում են Ամանորի սեղան գցել ու հյուրասիրել մարդկանց:

Звоните ежедневно до 23:00

Пишите на Viber 24/7