Сценарии таджикских свадеб и других праздников

На этой странице вы найдёте сценарии таджикских свадеб и других праздников. При заказе ведущего у нас составление сценария является бесплатной услугой, если же вы хотите провести свой праздник сами, то можете заказать платное написание личного сценария, позвонив нам по телефону.

Таджикские сценарии свадьбы на таджикском языке

Ҷашни арӯсии тоҷикон

Ҷашни арӯсии тоҷикон вобаста ба мавқеи ҷуғрофӣ, таркиби аҳолӣ ва омилҳои дигар, аз ҷумла динию мазҳабӣ, аз якдигар баъзе тафовутҳо доранд. Ҷашни арӯсӣ ё худ тӯйи арӯсӣ фарогири суруду тарона, расму ойин, одатҳо, бовару ақидаҳо, рақсу мусиқӣ, лаҳзаҳои намоишӣ ва ғайра мебошад, ки ҳар яке аз онҳо вазифа ва мавриду мавқеи иҷрои худро дорад.

Маросимҳои дохилии ҷашни арӯсӣ дар гузашта хеле зиёд буданд, масалан, интихоби арӯс, хостгорӣ, номзадӣ, ноншиканон, фотиҳа, парчабуррон, андозу барори хароҷоти арӯсӣ, маслиҳатошӣ, чодарабарон, нонбандон, оши наҳор, саршӯён (барои арӯсон), сартарошон, саллабандони домод, шаҳбарӣ, арӯсталбон ва ғайра. Бояд қайд намуд, ки дар солҳои охир баъзе аз маросимҳои номбурда маҳдуд ба хонавода шудаанд. Чанде аз инҳо дар хонадони арӯс ва қисми дигарашон дар хонадони домод баргузор мегарданд.

Қисми зиёди маросимҳои ҷашни арӯсии тоҷикон суруду таронаҳои хоси худро доранд. Байту сурудхонӣ ҳанӯз аз маросимҳои нахустини ҷашни арӯсӣ оғоз гардида, ҳангоми домодро ба хонаи арӯс овардан ва арӯсбарон иҷрои он авҷ мегирад. Як силсила суруду таронаҳои ҷашни арӯсиро мардум дар мавридҳои муайяни тӯй дастаҷамъона иҷро мекунанд. Фолклоршиносон сурудҳои ҷашни арӯсиро ба навъҳои хабарӣ, омодагӣ, оид ба ҷудоиву фироқ аз волидайн, табрикӣ, тантанавӣ, тавсифӣ, рақсу бозӣ ва ҳазломез тасниф намудаанд. Яке аз сурудҳои рақсӣ марбут ба маросими «Сартарошон» мебошад, ки дар аксарияти минтақаҳои ҷумҳурӣ иҷро мегардад. Суруди мазкурро дар гузашта шаҳмардон ва имрӯзҳо ҳофизони халқӣ ҳангоми омода намудани домод ба ҷашни арӯсӣ месароянд. Дар матнисуруд сарояндагон аз хоҳар, бародар падару модари шаҳ ва дигар наздиконаш таъкидан хоҳиш мекунанд, ки ҳар яке ба ороиши домод ҳиссагузор шуда, ҳаққи сартарошро пардохт намоянд. Ҳама:

Устои ланги сартарош,
Сара покиза тарош.

Сарбайтхон:

Хоҳари шаҳ, ба ту мегӯм,
Бар сари шаҳ танга бичош!

Ҳама:

Устои ланги сартарош
Сара покиза тарош.

Сарбайтхон:

Додари шаҳ ба ту мегӯм
Дар сари шаҳ тоқӣ бидоз…!

Як силсила сурудҳои ҷашни арӯсӣ сӣ асарҳое ташкил доданд, ки ба гусел кардани арӯс аз хонаи падараш бахшида шудаанд. Сарояндагони чунинасарҳо, асосан, ҷӯраҳои домод ва дугонаҳои арӯс мебошанд. «Гуларӯсак сар бишӯй», «Барор-барор», «Гуламро бурданд» ва ғайра аз ин ҷумла буда, дастаҷамъона суруда мешаванд. Чунончи дар таронаи «Барор-барор» омадааст:

Ҳофизон:

Барор, бароруш, холае,
Зудтар бароруш, холае.

Сарбайтхон:

Сари дегдони баланд,
Бузғолабони очае.

Шаҳмардон:

Барор, бароруш, холае
Кай мебарориш, холае?!
Афтов гашт, нимрӯз шудай
Кай мебароруш, холае?!

Сарбайтхон:

Эй холаи нокорае,
Нуки зулфат марворие…

Ҳамин тариқ, ҷашни арӯсии тоҷикон дар ҳар як водӣ ва шаҳру ноҳияҳои Ҷумҳурии Тоҷикистон бо тарзу усули махсус барпо мегардад. Дар ҷашни арӯсӣ ва маросимҳои дохилии он як қатор анъана ва урфу одатҳое иҷро мегарданд, ки ҳар яки он ифодакунандаи фарҳанги асили тоҷикон мебошад. Аксарияти ин урфу одат ва оинҳо рамзомез иҷро мегарданд. Чунончи, амали шириничашонӣ дар таги чодар рамзи ширинии ҳаёти навхонадорон аст. Чарх задан гирди оташ – рамзи дур шудан аз ранҷу бало ва дигар анъанаву одатҳо барои тарбияи насли наврас дар рӯҳияи поктинатӣ ва арҷгузории суннатҳо баргузор мегарданд. Солҳои охир харҷу сарфи зиёди миёншикан дар меҳмондорию зиёфатҳо барои соҳибони тӯй мушкилоти зиёде ба бор оварда буд. Пас аз тасвиби «Қонун дар бораи танзими анъана ва ҷашну маросимҳо дар Ҷумҳурии Тоҷикистон» аз соли 2007 ҷиҳатҳои сермасрафи ҷашни арӯсӣ ба чорчӯбаи назорат даромада, ба барпокунандагони тӯйи арӯсӣ сабукиҳо овард. Аммо анъанаҳои фарҳангӣ ва расму ойинҳои қадимаи миллии ҷашни арӯсии тоҷикон, ки ҷанбаҳои эстетикӣ ва тарбиявӣ дошта, бидуни харҷи моддию молиявӣ мебошанд, дар шакли пештараашон идома доранд.

Сценарий дня рождения на таджикском языке

Сенарияи зодрӯзи барои занон - омода ҷашни фаромӯшнашаванда

Дар ҳаёти зани муосир аст, аксар вақт хеле дур аз тасаввуроти ў мекунад ва мувофиқ нестанд, ба вай мехоҳанд эҳсос пиротехникӣ эҳсосӣ доимӣ. Бе таассуроти равшани ягон шахс барбод таваҷҷӯҳ чӣ ҳодиса рӯй медиҳад ва гӯшҳошон вазнин ва асабӣ мегардад. Аксар вақт танҳо имконияти то ба беҳудагӣ машғул ба ҷаҳон аз масхара идона аст, ташкил зодрӯзи. Бинобар ин скриптҳои зодрӯзи барои занон бояд пур аз лаҳзаҳои дурахшон бошад, барои набудани диққати ва шодиву хурсандие, ки эҳсос муосирони моро ташкил медиҳанд.

Шаклњои ин чорабинӣ

Занон, вобаста ба синну сол, хусусият ва навъи фаъолият доранд, ақидаҳои гуногун дар бораи таҷлили беҳтарин. Барои писанд духтари зодрӯзаш, ба шумо лозим аст, интихоб шакли беҳтарин мувофиқ ба хоҳишҳои он. Имконоти метавонад хеле гуногун.

Исрофкоронро

Ташкили сафарҳои ба курорт маъруф, маълум дар шаҳр ва ё танҳо ба тамошобоб маҳаллӣ;
Таъсис додани ҳолати фавқулодда. Вале ин ногаҳонӣ бояд танҳо дар сурати боварии пурра дар вокуниши мусбат ба духтаре зодрӯзаш пухтан;
Ташкили рӯзи пур аз истироҳат, ки дар давоми он зан аз субҳ то шом хоҳад давлатии сулҳ ва оромиш бархурдор шаванд.

Анъанавӣ

Ҳизби House. Имрӯз, ин шакли таҷлили аст, торафт машҳур байни занон корӣ, ҳамчун чоштҳо дар тарабхонаҳо ва қаҳвахонаҳо барои онҳо «Нити-Дёт» мебошанд.
Шоми ошиқона. Ташкил чунин чорабинии имконпазир аст, на танҳо ба дӯстон ва арўси, балки низ барои занаш илова навгонии дар муносибатҳои.
Шакли бештар маъмул ҳам бологузар боқӣ мемонад. Аз ин рӯ, ин мақола таъмин сенарияҳои барои зодрӯзи барои як зан. Аз онҳо шумо метавонед беҳтарин хосият ба шумо имкон медиҳад, ки ба тайёр ҷашни ҳақиқат хотиравӣ, интихоб кунед.

Омодасозии барои рухсати

Барои ташкили чунин як чорабинии таъсис додани гурӯҳи ташаббускор, ки ғамхорй дар бораи ҳамаи корҳои хона марбут ба баргузории конфронсро мегирад талаб мекунад. Беҳтар аст, агар он дохил хешовандони наздик ва дӯстони духтари зодрӯзаш, ки таъми он огоҳ аст. Омода намудани скрипт рӯзи зан таваллуд бояд пешакӣ оғоз мешавад вақт ба иҷрои ҳамаи идеяҳои эҷодӣ доранд.

Нақша ташкили марҳилаи омодагӣ

Барои муайян кардани сана, вақт ва маҳалли гузаронидани фестивал. Имрӯз, шумо метавонед ягон муассисаи, ки мутахассиси дар интихоб бологузар барои ҳар таъми ва буљет -. Home барои ташкили чунин чорабиниҳо зарур нест, ба ҷуз таваллуди давутози дилгирона.
Ханӯз ки бо Қаҳрамони аз муносибати феҳрасти меҳмонон аст ва фиристодани даъватномаҳо берун шахсӣ. Агар шумо ба ҷашни мавзӯъ, номаи даъвати бояд ба шакли тавсия либос ва замимаҳоеро, муайян мекунад. Онҳо (тавсияҳои) бояд дар як роҳи серталаб баста шавад. Ин беҳтар аст, ки ба онҳо пешниҳод ба меҳмонони дар шакли пешниҳодҳои.
Таъин шахсони otvetstvennyhza маводи матни зодрӯзи: табрикоти ба он зан, дастнависи ва мундариҷаи плакатҳои.
тарҳи шуурноки ҳуҷраи, ки дар он чорабинӣ сурат хоҳад гирифт.
Ҷамъоварӣ хабарнигори ва видео аз бойгонии духтари зодрӯзаш сохтани муаррифии ё филм.
Таъин санаи содир намудани гурӯҳи ташаббускор, ки дар он иштирокчиён маълумот доир ба татбиқи фармоиш мубодила.

Мавзӯъи аз Зодрӯзи зан алифбои рӯз

Имрӯз ҳеҷ норасоии ғизо нест, пас оё иди фаровони масхара оварад макунед ва ба навгонии чорабинӣ илова кунед. Барои сохтани фазои идона ва ид мавзуъхои ғайриоддӣ. Онҳо ҳамеша меҳмонони фаъол ҳастанд, ва омодагӣ ба ҷашни шавқовар ва солим. Дар имконоти зерин интихоб кунед, барои чунин фаъолият, ки аз он ба интихоби аз ҳама мувофиқ дастрас мебошанд.

Афсона дакикаи

Ҳар зане хоб кўдакї ба даст ба як афсона, то ин хосият бештар маъмул аст. Ҳатто хонумон пиронсол мекашанд ҳаяҷон дилгармкунандае, бо роҳи боздид аз тўбро афсонавӣ. Сохтори омодагӣ ба ин чорабинии, дар зер пешниҳод кард.

Бо меҳрубонӣ дархост хабар меҳмонони бораи он чӣ барои омодагӣ ба дакикаи афсонавӣ, ва аз онҳо бипурсӣ, то пурра лавозимоти либос кунед. Аксари хешовандон ва дӯстон метавонанд либос, то дар либосҳои аз духтар аломатҳои зодрӯзи дӯстдоштаи худ - гирифтани мақоми кирояи ё пастӣ худ.
Бо тантанаи ба гунаҳкор пешакӣ ба шумо лозим аст, то муҳокима ғояи аслии қасдан пинҳон чанд лаҳзаи ба ташкили ногаҳонӣ. Бо интихоби ороишоти барои вай бояд бодиққат бештар наздик, пешниҳод як костюми Cinderella ё Малика-хандон. Вобаста ба қарори худ ба таҳияи сенарияи ҷолиб рӯзи таваллуди зан.
Пас, як ҳуҷра бо пуфак дурахшон ва баннерњо бо парда афсона маҳбуби. Мекашам, зиёфати, даъват илова карда либоси худро rims хандовар оид ба мӯй ё ба камон дурахшон дар гардани (барои писарон) ё камар (барои духтарон).

Афсонаи Ball барои Cinderella

Дар сенарияи аз таваллуд барои як зан дар ин сабки бояд нуқтаи асосии як афсона инъикос: ки санҷишҳои сахт гузашт, шумо сазовори ҷашни. Аз ин рӯ, чунин сохтори чорабинии бояд зайл ифода карда шавад.

Салом меҳмонони, seating аз онҳо дар ҷои.
Муаррифии гунаҳкорон ҷашну дар як ҳарир ҷомаи бо Ҳуд хокистарӣ, ки дар зери оиларо дакикаи, ки пӯшида нест.
Пешбари аст, дар бораи «вазнин» ба ҳаёти ҳаррӯза аз духтари зодрӯзаш: он хос ҳамчун духтари зебо ва як зан (ки барои табрикоти ба падару модар ва шавҳар сухан); ҳамчун модар ва хоҳари ғамхор (салом фарзандон, бародарон ва хоҳарони); ҳамчун коргари масъул (ҳамкасбони хоіиши); Тавре як дӯсти вафодор (калима барои табрикоти дода ба дӯстони). Он ҷо хоҳад буд намоиши филм дахлдорро дар бораи ҳаёти ҷашни гунаҳкор бо кадри ҳаёти ҳаррӯза вай.
Баъд аз ҳама меҳмонон табрик зодрӯзи, шумо метавонед як воҳиди озмун, ки ба вай рамзи ҳаёти кор имкон. Барои мисол: сатҳи лӯхтак фарсудашавии (ба ҷамъоварии кўдак дар кўдакистон) ва dummy (фиристодани шавҳараш ба кор); 5 дақиқа ба кор мӯи ман дар бораи мӯи сохта; роҳ ба дини пешини, гузаронидани 10 коғаз кг (ҳамчун наќлиётњо барои миёнаи корманди дафтари рӯз), ва дигарон.
Он гоҳ, ки раҳбари хулоса омадааст, ки таҷлили гунаҳкор ки сазовори ҷашни арзанда. Дар ин ҷо, дар варианти шумо мехоҳед, ки ба он як саломи дурахшон аз дӯстони духтар зодрӯзи аст, ки Қобили зикр ҳамаи афзалиятҳои он. Сипас, ҳамаи мазкур тӯҳфаҳо духтари зодрӯзаш, "шустушӯ" дар карсак, ба оғӯш ва оғуш он.
Қаҳрамони муносибати ба fanfare қадар ифлоскунандаи пероҳане ва шарике ба масхара, ки дар рақс басташавӣ ва барномаи рақобат меравад. Ҳамин тавр дарк идеяи асосии ин сенария дар рӯзи таваллуди як зан аст. Home ин достони гумон аст, ки қодир будан ба эҷод, то кор ёдаш на ин ки дар иҷора додани толор барои як қаҳвахона ё тарабхона аст.
Агар зан издивоҷ нестанд, шумо метавонед аз даст додани пойафзоли вай аст, ки пешниҳод барои ёфтани бачаҳо мазкур ҳаяҷоновар.

Дакикаи афсонавӣ барои Малика Nesmeyana

Агар шумо ин роҳи интихоб кунед, сенарияи зодрӯзи барои занон бояд ба фикри зерин инъикос: ягон намояндаи нимсолаи беҳтар башарият сазовори диққати аст, ва тамоми гирду атроф бояд кӯшиш ба вай даст кайфияти хуб. боиси вазифаи дар ин ҳолат аст, хеле оддӣ, зеро чунин барнома аз тарафи нерӯҳои меҳмонони худ татбиқ, то барои мубориза бо он ва як мухлиси. Ин чорабинӣ дар ин сабки бояд дар сурати буҷети ҷудо маҳдуд аст ва ҳеҷ имконияти даъват ҳунармандони касбӣ барои иншооти зиёфати, инчунин ҳангоми тайёрӣ ба сенарияи зодрӯзи як зани солхӯрда, ки дар он дар назар њадди аќал фаъолияти гунаҳкоронро ҷашни ҷо интихоб карда мешавад.

Сохтори алифбои барои тўбро маликаи афсона Nesmeyana

Дар номаҳо даъватнома барои чунин як ҷашни, шумо бояд муайян, ки ҳар як меҳмони бояд ҳайрат ҷолиб ба ёд гирифтани anecdote нав ва навиштани вудкои хуб омода намояд. Иштирокчиён дар бораи воқеаҳое, ки корҳои муаллифии худро дар озмун иштирок хоҳад кард ва мумкин аст ба унвони беҳтарин ғолиб, зеро ки он такя мукофот хабар дода мешавад. Ин ҳамчун ҳавасмандгардонӣ иловагии фаъолияти меҳмонон хизмат мекунанд. Хӯроки асосии - дар вақти ба оғоз намудани омодагӣ зарурӣ, ва дар натиҷаи як скрипт шавковар ва хандовар рӯзи таваллуди ин зан аст.
Пешбари истиқбол меҳмонон ва эълон мешавад, ки бо духтари зодрӯзаш як онаш аз сапедӣ буд, ки вай дар ғам аст. Ин метавонад танҳо шифо Иди, то меҳмонони бояд дар муҷарради хандовар либос, то (хандовар caps, танќид, айнак, қубурҳо ва whistles доранд, фавран дар даромадгоҳи шунида).
духтари Зодрӯзи дар як костюми маликаи салом меҳмонони нишаста бар тахти муваққатие. Дар қисми поёнии рӯи он беҳтар аст, ки ба бастани парда чун на ба табассум, нигариста, меҳмонон дар муҷарради хандовар, он хоҳад осон.
Пешбари кушода ид вудкои идона, аз будаш зиёд «ғам», ки дар чунин як духтари рӯзи зодрӯзи Ьолаш чунон бад буд. Ӯ эълон мекунад, ки бо назардошти вазъи ба ҷои табрик анъанавӣ, меҳмонони доранд шӯхиҳои мегӯям, ва фарши ба ҳама дар навбати худ дод. Ин ибтидои ғайриоддӣ инкишофи меҳмонон ба artistry бузургтар, зеро онҳо дарк мекунанд, ки ба онҳо бодиққат бештар аз он вакте, pronouncing вазифаи муқаррарии табрик гӯш. Дар байни шӯхиҳои Фасилитатори бояд баъзе аз вудкои ҷамъовардаашонро барои эҷод кардани табъи дилхоҳро дар бар гирад. Дар ин ҳолат, дар охири нишондиҳандаҳои аз ҳама ба меҳмонон дар мизи хоҳад фазои рост афзалият дода мешавад.
Баъд аз хӯрок, вақт лањзањои, ки мумкин аст бо рақсҳои маданд эълон карда мешавад.
Вақте, ки ҳама меҳмонон анҷом хоҳад пешбари ботантана эълон мекунад, ки духтари зодрӯзи солим аст ва мегирад хомӯш парда ё ниқоби вай. merriment умумӣ шурӯъ мешавад, ки дар давоми он аз забҳе, ки вудкои омода сохтааст.
Дар охири қаҳрамон меҳмонони Шоми муносибати ташаккур барои эътибор ва ғамхории саломатӣ ва ҷоизаи мукофотҳои вай барои беҳтарин anecdote, вудкои ва ногаҳонӣ.

Сенарияи аз таваллуд шудани ҳамтои зан

Агар зан ба як зиёфати ба муносибати зодрӯзаш ташкил нест, мумкин аст, ба вай табрик кор. Ҳар як имкониятро истифода миннатдории худро ба ҳамкасбони танҳо бояд, чунон ки наздик ба онҳо қисми зиёди ҳаёти мо мегузарад. Ва аз фазои афзалиятнокро дар љои кор вобаста ба саломатӣ ва табъи ҳар як шахс. Дар зер доираи омодагӣ ва баргузории чунин як чорабинии аст.

Агар санаи назаррас афтад дар ҳафта, Байъона наметавонад аз пайдо баҳона барои ба духтаре зодрӯзаш рафта ба кор дертар. Дар давоми ин вақт, ҳамкорони вақти ба омода барои табрик доранд.
Гвардияи ё дидбон бояд ба нақшаҳои онҳо бахшида гуфт, ки Ӯ бодиққат бештар ба ҷашни гунаҳкор буд. Агар шумо метавонед, пас шумо метавонед дар даромадгоҳ ба қолини сурх фидо ва ба деворы як парчами табрик.
Дар лифт ва аз зинапоя - ба ҷои плакатҳои рангину ё танҳо варақаҳои ба хоіишіои ҳар як аъзои даста.
Ҷойҳои кор ба тартиб даровардани пуфак зодрӯзи ва гулдастаи дурахшон гул.
Нуқтаи авҷи ин чорабинӣ бояд як қатор эҷодӣ, омода тарафи тамоми даста бошад. Масалан, суруди ё шеъри пур аз мусиқӣ.
Агар шумо имкон медиҳад, ки шароити кор, ки ба пешниҳод намудани қаҳрамон торт зодрӯзи муносибати, ки пас шумо метавонед ба ҳам бихӯред он зарур аст.
Дар apogee чорабинӣ ҳамчун мукофот, сарфароз ба Маъмурияти хизмат мекунад, ва паёми он аст, ки дар ин вақт зодрӯзи аст, бар.

Маслиҳатҳои муфид

Сенарияи аз таваллуди рӯз занон бояд ба хусусиятњои синнусолї ва имкониятҳои ҷисмонӣ дода шавад.
Дар рафти чорабинӣ лозим аст, ки бар муроди Хӯроки бо фаъолияти диҳему (озмунҳо ва сурур).
Вақте ки мусобиқаҳои ташкили бояд мусоидат тӯҳфаҳои хурд барои иштирокчиён ба фаъол.
Шумораи аниқи сол метавон танҳо дар мувофиқа бо қаҳрамон намудани муносибати номида мешавад.
Дар солгарди алифбои рӯз як зан таваллуд, синну соли ҷавонӣ расид, боварӣ ба маълумот дар бораи дастовардҳои худ дар ҷои кор ва дар фаъолиятҳои иҷтимоӣ.

Хулоса

Ќайд кардан зарур аст, ки дар хотир нигоҳ ҳангоми тайёрӣ як чорабинии, ки занон хеле раҳмдил ҳастанд, ва дар ҷони ҳар умеди зинда, ки орзуҳои ӯ ҳатман ҳақиқӣ. Вақте ки ташкили як ҷашни мумкин хаёлоти бисёре аз духтар зодрӯзи, ки метавонанд дар бораи рӯзҳои дигар карда намешавад амалӣ анҷом дода мешавад. Ҳеҷ чизи зебо бештар табассум дурахшон ва чашмони шукр назди зане, ки идома дорад, ки дар як мӯъҷиза имон овардаанд ва эҷоди як маќола ба дигарон нест.

Сценарий праздника Навруз на таджикском языке

Сенарияи ҷашни Наврӯз

Эй навбаҳори гулфишон, шод омадӣ, шод омадӣ,
Бар покмарзи тоҷикон, шод омадӣ, шод омадӣ.
Дар шеърҳои Рӯдакӣ бошад ҳувайдо ҳусни ту,
Илҳомбахши шоирон, шод омадӣ, шод омадӣ.

Ассалому алайкум ҳамватанони азиз,меҳмонони олиқадр. Дуруд бар ҳамаи оламиёну одамиён, ба ҳамаи шумоён хайру мақдам гуфта, ба даргоҳи Худованди ҷонофарин ҳазор бор шукр мекунем, ки ба ин рӯзҳои хотирмону пурфайз сиҳату саломат расидем.

Ҳамдиёрони азиз, ҳозирини гиромӣ! Инак ба диёри нозанини мо боз Баҳори оламафрӯз қадам мегузорад, Боз чаҳ-чаҳи булбул ва шилдироси ҷӯйбор ба гӯш навои дилнишине мерасонад. Ба ин муносибат мо барномае мураттаб сохтем,ки он аз тантанаҳои айёми бедоршавии табиат Баҳори зиндагӣ, баҳори дилкушо ба шумо шодмонӣ мебахшад. Инак, барномаи тайёрнамудаи мо дар пешкаши шумо. Марҳабо ба ҷашни Наврӯзӣ.

Дар боби Наврӯз бисёр навиштаанду гуфтанд ва сухан аз он ҳамвора муқаррар аст, аммо дар илму адаб такрор малоловар аст, вале ақл такрорро дӯст дорад, табиати офаридгор такрорро дӯст дорад, эҳсос такрорро дӯст дорад, зеро ҳама аз такрор ҷон мегирад ва аз ин хотир Наврӯз достони зебоист: табиат, ҷомеа, ақл, эҳсос ва амсоли ин аз такрор нерӯманд мешавад, Наврӯз ҷашни табиат буда, ҳангомест, ки рӯзгори куҳан зиндагиро аз сар мегирад ва замона ва он чи дар ӯст, нав мешавад. Мавҷудоти олам ҳаёти нав меёбанд ва соли ҳақиқӣ даврае аз адвори хешро ба поён расонида,вориди марҳилаи тозае мегарад. Наврӯз ҷашни эҳёи мавҷудоти гетӣ буда, танҳо покию сафо ва хуррамию фаровонӣ оварад.

Оре, Наврӯз қарнҳои дароз бар ҳама ҷашнҳои ҷаҳон ҷилва мебахшад, ҷашни ҷаҳону ҷавонию шодмонист, ҷашни замину офтоб аст, шӯри заданҳову ҷӯши шукуфтанҳо, саршор аз нури шукӯҳи оғоз аст.

Инлаҳза таҳти садои мусиқӣ Бобои Деҳқон ва Маликаи сол Баҳори оламафрӯзро ба ҷашни хеш даъват намоем.

Эй баҳори сабзу тар, хуш омадӣ, хуш омадӣ,
Эй ҷамоли баҳру бар, хуш омадӣ, хуш омадӣ.

Аз қадамҳоят ҳама гул мекугад,
Эй арӯси гулбасар, хуш омадӣ, хуш омадӣ.

1. Наврӯз бо виҷагиҳои хоси худ расми ниёи мост. Ягонагие,ки дар маросим, ҷашнҳо ба падидор аст ва он бо боварҳои мазҳабии мардум омехта, ҷудонопазир аст ва аз даврони бостон то кунун мардум таҳти чатри ҳокимятҳои гуногун ва дар шароиту авзои ижтимоию иқтисодӣ дар канори он будаанд. Ҳоло навбатро ба табрикҳо медиҳем.

Эй боли пари озод, Наврӯз муборак бод,
Эй субҳи дили обод, Наврӯз муборак бод.
Афсонаи рангинро, ин ҳастии ширинро,
Бар рӯи шумо бикшод, Наврӯз муборак бод.

2. Ин аст ки асрҳо мо Наврӯзро истиқбол мегирем ва дар зери партаву шамъу чароғ ба обу оина менигарем ва китоби осмониро мекушоем ва шукру сипосгузорӣ ба Парвардигори оламҳо мекунем ва оғози нахустин лаҳзаи Соли навро мунтазир мешавем. Ҳоло хонандагон ба манзури шумоён шеърҳои пурмазмун қироат мекунад. Марҳамат.

Наврӯз, биё, ки ҷои ту дар дили мост,
Наврӯз, биё, ки ҷои ту манзили мост.
Наврӯз, биё, ки ҷои ту дар хонаи чашм,
Бо нури руҳат равшании маҳфили мост.

3. Бояд гуфт, ки Наврӯз таҷдиди хотираи бузургест. Хотираи ниёгони бузург ва ҳама таборон ба табиат ва мо низ дар ин рӯз тамоми корҳои маснӯиро пушти сар мекунему азизони хешро ёд меоварем. Мо тавассути Наврӯз аз нав зиндагии ҷисмонию рӯҳонии хешро таҷдид мекунем ва дар домони табиат аз файзи заминию осмонии он лаззат мегурем ва чеҳраи мо аз шодмонӣ мешукуфад. Ҳоло дар иҷрои як мусиқии дилкаш мешунавем.

Наврӯз, биё, ки баргзор пазмонат,
Он кисари саҳро зи саҳар пазмонат.
Аз он ки замини мо бигардад зархез,
Он ки бикашад зи хок зар пазмонат

4. Чунон ба назар мерасад, ки тамаддуни маснӯии қарни мо ҳар қадар печидатару сангинтар гардад, ниёз ба бозгашт асту бозшинохти табиатро дар вуҷуди мо ҳаётитар мекунад ва аз ин ҷост, ки Наврӯз бар хилофи дигар суннатҳову ҷашнҳо,ки тавонотар мешавад, ҳар сол дурахшонтар мегардад. Ҳоло дар иҷрои духтарони зебои мактабамон ба рақси гурӯҳӣ медиҳем. Марҳамат.

Наврӯзи Аҷам, ту ҷашни миллат ҳасти,
Ту рамзи салоҳу сулҳу ваҳдат ҳастӣ.
Дар ин суханон як олами маъниҳост,
Бар мардуми бахту саодат ҳастӣ.

5. Наврӯз тайи ин сипеҳри бузург барои инсон фурсате барои осоишу ромиш нест, балки ниёзи зарурии ҷомеа ва шукуфоию тавоноии миллати фарӯангдӯсти мо будааст: дунёе, ки ҳар лаҳза навшавист ва Наврӯзи фаррухпай ҳам қадимӣ аст ва ҳам ҷадид. Ҳоло навбатро дар иҷрои хонандагон ба ҳаҷвияҳо медиҳем.

Наврӯз, ба ту арзи таманно дорам,
Як олами ишқи поку воло дорам.
Наврӯз, марав зи пеши ман дар гӯшат,
Ман тоза ба тоза гуфтаниҳо дорам.

Сценарий праздника Мехргон на таджикском языке

Сенарияи баргузории ҷашни Меҳргон

Баранда 1:

Ай офтоби тобон, бишнав саломи моро.
Эй ғунчаи шукфон, бишнав саломи моро.
Аз қуллаи Бадахшон то соҳили Зарафшон,
Эй халқи Тоҷикистон, бишнав саломи моро.

Салому дуруд ба ҳамаи шумо ҳозирини гиромӣ, устодони арҷманд ва хонандагони азиз. Иди «Меҳргон» яке аз қадимтарин ва пурфайзтарин ҷашнҳои миллии мардуми тоҷик ба ҳисоб рафта, рамзи поктинатӣ ва омодагӣ ба фасли дай мебошад. Дар бораи ин ҷашни бошукӯҳ одамушшуаро Рӯдакӣ чунин мегӯяд:

Малико, ҷашни меҳргон омад!
Ҷашни шоҳону хусравон омад!
Хаз ба ҷойи мулҳаму хиргоҳ
Бадали боғу бӯстон омад.
Мӯрд ба ҷойи савсан омад боз,
Май ба ҷойи арғавон омад.
Ту ҷавонмарду давлати ту ҷавон,
Май ба бахти ту навҷавон омад.

Баранда 2: Ин ид таърихи беш аз ҳазорсола дошта, дар сарзаминҳои форснишин ҷашн гирифта мешуд. Аҷдодони баруманди мо ҳангоми баргузории ин ид либоси идона ба бар намуда, якдигарро шодбош мегуфтанд ва барои ҳам саломатию бурдборӣ таманно менамуданд.

Баранда 1: Хушбахтона ин ҷашни аҷдодӣ дар литсейи мо аз мади назар дрр намонда, ҳамасола ба тантана ҷашн гирифта мешавад. Имсол низ ҷашни Меҳргон дар литсей бо шукӯҳу шаҳомати хоса таҷлил карда хоҳад шуд.

Баранда 2: Биёед нахуст қироати шеърҳоро дар васфи «Тирамоҳи заррин» ва иди Меҳргон бо ҳам мешунавем.

Баранда 1: Ҳозирини муҳтарам, таърих гувоҳ аст, ки гузаштагони шарафманди мо иди Меҳргонро бо хушию хурсандӣ ва шеъру рақсу суруд пешвоз мегирифтанд, пас ин анъанаи неки ниёгонамонро идома дод, рақси зебоеро дар иҷрои хонандагони синфи 7 «В» тамошо мекунем.

Баранда 2: Чистон яке аз жанрҳои адабии қадимтарини мардуми адабиётдӯсти тоҷик ба ҳисоб рафта, решаи ин навъи эҷод аз тӯли қарнҳо об мехӯрад. Ҳоло чистону муаммоҳо пешкаши шумо мегардад, пас дар посухи дуруст додан фаъол бошед. (Хонандагон аз ҳар синф чистонҳо мегӯянд)

Баранда 1: Хонандагони синфи 8 «Г» ва 6 «В» дар васфи тирамоҳ бо забони русӣ шеърҳо мехонанд, пазиро бошед.

Баранда 2: Биёед бо ҳам саҳначаи тарбиявиро дар иҷрои хонандагони синфи 7 «Ғ» тамошо мекунем.

Баранда 1: Хонандагони гиромӣ, ҳар оғозеро анҷомест, ин ҷо базми идонаи мо, ки ба иди қадимтарини миллӣ, Меҳргон бахшида шуда буд, ба поён мерасад.

Баранда 2: Дар охир ба ҳамаи шумо бахту саодат, файзу нусрат ва комёбиҳоро таманно дорем. Бигзор бо таҷлили ин ҷашни аҷдодӣ Тоҷикистони азизи мо боз хам ободтару зеботар шавад ва дар дастархони ҳар хонадон файзу баракат фаровон гардад.

Баранда 1: Барои ҷамбасти ҳунарнамоӣ ва маҳорати хонандагон суханро ба маъмурияти литсей ва ҳайати доварон медиҳем, марҳамат.